سفارش تبلیغ
صبا ویژن
آموزش دانشجویان - آموزش دانشجویان




هر که همراه آرزوى خویش تازد ، مرگش به سر در اندازد . [نهج البلاغه]
کل بازدیدها:130209 .:. بازدید امروز:74 .:. بازدید دیروز:12

درباره خودم
آموزش دانشجویان - آموزش دانشجویان
آموزش دانشجویان
مطالب با دید آموزشی است و نکاتی درخصوص قرآن و ائمه اهل بیت(ع) در این وبلاگ درج می‏شود.
 

لینک به لوگوی وبلاگ
آموزش دانشجویان - آموزش دانشجویان
 

لوگوی دوستان
 

لینک دوستان
 

جستجو در متن وبلاگ

جستجو:
 

آرشیو
 

نغمه‌ها
 

با ما بگویید...ا
 

راضی هستید؟
 

وضعیت وبلاگ در یاهو
 

دیکشنری آنلاین
 
   سالروز ولادت حضرت مسیح (ع) مبارک
  • چهارشنبه 86/10/5 ساعت 9:42 صبح

     

    کریسمس مبارک


      دل ما را با نظری شاد کنید ( )

       مزدِ معلّم و متعلّم
  • سه شنبه 86/9/27 ساعت 8:37 صبح

    امام محمد باقر(ع) فرمودند:


    إِنَّ الَّذی یُعَلِّمُ الْعِلْمَ مِنْکُمْ لَهُ أَجْرٌ مِثْلُ أَجْرِ الْمُتَعَلِّمِ وَ لَهُ الْفَضْلُ عَلَیْهِ، فَتَعَلَّمُوا الْعِلْمَ مِنْ حَمَلَةِ الْعِلْمِ وَ عَلِّمُوهُ إِخْوانَکُمْ کَما عَلَّمَکُمُوهُ الْعُلَماءُ
    آن که از شما به دیگری علم آموزد مزد او به مقدار مزد دانشجوست و از او هم بیشتر.
    از دانشمندان دانش فراگیرید و آن را به برادران دینی خود بیاموزید، چنان که دانشمندان به شما آموختند.

     

    وبلاگ "آموزش دانشجویان" هفتم ذی الحجه سالروز شهادت اسوه حق پویان، پنجمین پیشوای مهربان شیعیان، امام محمد بن علی الباقر (علیه السلام)

    را به شما دوست عزیز تسلیت عرض می‌کند.

     


      دل ما را با نظری شاد کنید ( )

       روز دانشجو مبارک
  • شنبه 86/9/17 ساعت 9:36 صبح

    16 آذر  روز دانشجوست. روزی که به یاد سه تن از شهیدان پرآوازه دانشجو: قندچی ، شریعت رضوی و بزرگ نیا و ارج نهادن به مقام شامخ دانشجویان نامگذاری شده است.

        این روز را به دانشجویان سابق ، دانشجویان فعلی و دانشجویان آینده تبریک و تهنیت عرض نموده و یاد و خاطره دانشجویان شهید این روز را گرامی می داریم.

     


      دل ما را با نظری شاد کنید ( )

       خدایا کمک کن که بر نفس خود غلبه کنیم.
  • چهارشنبه 86/8/16 ساعت 2:10 عصر

    استغفار در قرآن

    در این نوشتار استغفار به معنی طلب غفران و آمرزش، در قرآن و احادیث مورد بررسی قرار می‌گیرد. خداوند در سوره نساء آیه 110 می‌فرماید:

    « و من یعمل سوءا او یظلم نفسه ثم یستغفرالله یجد الله غفوراً رحیما ً» هرکه کار زشتی مرتکب شود یا بر خویش ظلمی روا دارد و سپس بخشش از خداوند کند، خدا را آمرزنده و مهربان خواهد یافت.

     

    استغفار، مخصوص انسانها و جنیان

    انسان و جن به دلیل داشتن اختیار مورد مواخذه قرار می‌گیرند (در حالی که سایر مخلوقات چنین نیستند) و هم بدین دلیل اجازه استغفار به آنان داده شده است. تمام مخلوقات طبق مفاد آیات و روایات، خدا را تسبیح می‌گویند و عبادت می کنند و حتی نماز می گذارند، هر چند که ما انسانها از درک تسبیح آنها ناتوانیم.

    « والنجم والشجر یسجدان » ستاره و درخت بر او سجده می کنند.

    « کل قد علم صلوته و تسبیحه » هر موجودی می‌داند نماز و تسبیحش را.

    « یسبح الرعد بحمده » رعد و برق ، تسبیح پروردگارش را می گوید.

    « ان من شی ءٍ الا یسبح بحمده و لکن لا تفقهون تسبیحهم » هیچ موجودی نیست، مگر آنکه تسبیح او را می‌گوید، ولیکن شما تسبیح آنان را درک نمی کنید.

    « یسبح له ما فی السموات و ما فی الارض» هر آنچه در آسمانها و در زمین است، تسبیح خدا را می گوید.

    سحر گنجشگکان در جیک جیکند

                                                       به تسبیح خدای لا شریکند

    عارف مرغانست لک لک ، لک لکش دانی که چیست؟

    ملک لک و الامر لک و الحمد لک یا مستعان

    لذا حضرت علی(ع) می‌فرماید: استغفار درجه علیین است.

    البته قرآن در مورد ملائک می فرماید:

    « ویستغفرون لمن فی الارض » و فرشتگان برای اهل زمین استغفار می کنند.

     

    اولیاء خدا به چه دلیل استغفار می کنند؟

     

    در پاسخ باید گفت: استغفار تنها به منظور بخشش گناهان صورت نمی‌گیرد، بلکه کارکرد و تاثیرات دیگری نیز دارد که ذیلاً اشاره می شود:                                                                                                                                          

    الف) استغفار مایه آرامش دلهاست.

    پیامبر(ص) می فرماید: « انه لیغان علی قبلی و انی لا یستغفر الله سبعین مره» هرگاه قلبم می گیرد و دلتنگ می‌شوم 70 بار خدا را استغفار می کنم.

    ب) استغفار سبب افزایش رزق و روزی انسانهاست، چه روزی مادی و چه روزی معنوی.

    سوره هود آیه 3 « وان استغفروا ربکم ثم توبوا الیه یمتعکم متاعاً حسناً ال اجل مسمی و یوت کل ذی فضل فضله و ان تولوا فانی اخاف علیکم عذاب یوم کبیر»

    و از پروردگارتان طلب بخشش کنید و به سوی او باز گردید تا در دوران زندگی از متاعهای نیکو بهره‌مندتان سازد و هر صاحب فضل را ببخشد آنچه را که شایسته است و اگر چنین نکنید من از عذاب قیامت بر شما بیمناکم. 

                                        


      دل ما را با نظری شاد کنید ( )

       رمضان و قرآن
  • شنبه 86/7/14 ساعت 9:20 صبح

    بهار پرطراوت قرآن

    در قر آن کریم از ماههای سال قمری، جز ماه رمضان، نام هیچ ماه دیگری نیامده است و این یکی از فضایل و امتیازات این ماه است.

    اجزای زمان و مکان، از نظر معنوی هیچ تفاوتی در ذات با یکدیگر ندارد، اما گاه به واسطه اموری،‌ چون یک مکان نظیر کعبه یا مساجد معین، یا یک زمان همچون ماه رمضان و بویژه لیله القدر، ارزش ، اعتبار و اهمیت پیدا می‌کند و مبارک می‌گردد. درمیان ماهها ، ماه رمضان،‌ شهر الله و ماه خداست، زمانی است که برای عبادت تعیین شده، مردم همه در آن عبادت می کنند و زمینه رشد و تکامل معنوی و تربیت استعداها و سیر و سلوک و تخلق به اخلاق عالی دراین ماه بیشتر فراهم است. درهای آسمانها به روی انسانها باز است. در این ماه، زمینه برقراری ارتباط بین زمین و آسمان فراهم می شود. در کلمات معصومین(ع)بارها ماه رمضان، ‌شهر الله نامیده شده است.

    مطابق نقل امام صادق(ع)، پیامبر گرامی اسلام فرمودند: ماه رمضان ماه خداست، ماهی است که در آن حسنات و کارهای خوب را چند برابر ثواب دهند.


      دل ما را با نظری شاد کنید ( )

       مار را هم دعا کنید
  • یکشنبه 86/7/8 ساعت 8:43 صبح

    «ما این قرآن عظیم‌الشان را در شب قدر نازل کردیم و چه تو را به عظمت این شب ‌قدر آگاه تواند کرد، شب قدر، به مقام و مرتبه، از هزار ماه بهتر و بالاتر است. در این شب فرشتگان و روح (جبرئیل) به اذن خدا نازل مى‌گردند. این شب، هنگامه‌ی رحمت و سلامت و تهنیت است تا صبحگاه».

     

    مفسران درباره اینکه چرا این شب را «شب قدر» گفته‌اند و «قدر» به چه معناست، سه معنا را انتخاب کرده‌اند:

    الف) قدر؛ به معنای شرف و منزلت

    مرحوم طبرسى در این باره می‌گوید: از آن رو به این شب، قدر گفته‌اند که داراى شرف و پایه‌اى بلند و شأنى عظیم است. چنانچه قرآن مى‌فرماید:«و ما قدروا الله حق قدره»، یعنى عظمت و شأن خدا را آنگونه که باید به جا نیاوردند. آن شب را قدر نامیدند، از این رو که انسانها با زنده داشتن آن به قدر و منزلت مى‌رسند. همچنین گفته شده: شب قدر است زیرا کارهاى خدایى را در آن شب پاداشى بزرگ و گران‌سنگ است. گروهى دیگر نیز گفته اند: شب قدر است، چون کتابى گرانبها بر پیامبرى بلند مرتبه و گرامى، براى امتى بلند‌پایه با دستان فرشته‌اى گران‌قدر نازل شده است.

     

    ب) قدر، به معنای تنگی

    یکی از معانى قدر، ضیق و تنگى است. این شب را از آن‌رو قدر گفته‌اند که زمین به واسطه کثرت فرود فرشتگان در آن شب، تنگ مى‌شود.

     

    ج) قدر، به معنای تقدیر و اندازه گیری

    بسیارى از دانشمندان این معنا را پذیرفته‌اند؛ چون در این شب همه چیز اندازه گیرى مى‌شود، به آن شب قدر گفته مى‌شود. از جمله مقدرات این شب، سرنوشت افراد، جامعه و حوادث است. در این شب، سرنوشت افراد و جوامع و هر‌آنچه با سرنوشت انسانها ارتباط دارد، بر اساس حکمت و مصلحت رقم مى‌خورد.  


      دل ما را با نظری شاد کنید ( )

       حلول ماه مبارک رمضان
  • پنج شنبه 86/6/22 ساعت 11:2 صبح

    التماس دعا

     45

    بر اساس روایات رسیده از رسول گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) و ائمه معصومین(علیهم السلام)، ماه رمضان بهترین ماهها و ساعاتش بهترین ساعات است. پس شایسته است که انسان این ماه را بزرگ بدارد و اوقات شریف آن را صرف انجام بهترین اعمال نماید. اما این مسئله مهم چگونه محقق می شود؟ بجاست پاسخ این سؤال را ار خود آن بزرگواران جویا شویم.

    هنگامی که ماه مبارک رمضان فرا می رسید، حضرت امام سجاد(علیه السلام) چنین دعا می فرمودند:

    "... سپاس خدایى را که ماه خود یعنى ماه رمضان، ماه روزه و ماه اسلام و ماه پاکیزگى و ماه آزمایش و تصفیه و ماه بپاخاستن براى نماز را یکى از راههاى احسان قرار داد: چنان ماهى که قرآن در آن فرو فرستاده شد، در حالى که براى مردم راهنما (از گمراهى) و نشانه‌هاى آشکار رهبرى و جدا کننده میان حق و باطل است. پس برترى آن بر ماه‌هاى دیگر را به سبب حرمتها و گرامى داشتنهاى بسیار و فضائل و برتریهاى آشکار که براى آن قرار داد، روشن گردانید. از این رو در آن ماه، براى بزرگ داشتن آن، چیزى را که در ماه‌هاى دیگر حلال کرده، حرام کرد و براى گرامى داشتن آن، خوردنیها و آشامیدنیها را در آن منع فرمود...

    ...خدایا! بر محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) و آلش(علیهم السلام) درود فرست و شناخت فضل این ماه و بزرگ داشتن حرمت آن و خوددارى از آنچه در آن منع کرده‌اى را به ما الهام نما، و ما را به روزه داشتن آن بوسیله نگه داشتن اعضاء از گناهانت و بکار بردن آنها در آنچه تو را خشنود می سازد، یارى ده تا با گوشهاى خود به سخن لغو و بیهوده گوش ندهیم و با چشمهایمان به تماشای لهوى نشتابیم و دستهایمان را به حرامى نگشائیم و گامهایمان را در امر ممنوعى پیش نگذاریم و شکمهایمان جز آنچه حلال ساخته اى در خود جاى ندهد و زبانهامان جز به آنچه تو گفته‌ای گویا نشود و جز در کارى که به ثواب تو نزدیک سازد زحمت نکشیم و جز آنچه از عقاب تو نگاه دارد فرا نگیریم، آنگاه همه آن اعمال ما را از خودنمایی ریاکاران و شهرت‌خواهى شهرت‌طلبان خالص و پاک گردان، بطورى که احدى غیر از تو را در آن شریک نگردانیم و جز تو، در آن، مرادى نداشته باشیم. 


      دل ما را با نظری شاد کنید ( )

       بخوانیم و بیاندیشیم
  • دوشنبه 86/6/5 ساعت 8:42 صبح

    صالح بودن

    یکی از معیارهای ارزشی در عمل اسلامی آنست که عمل «صالح» باشد و اسلام در ارزشیابی اعمال، هرگز عملی را بدون این معیار ارزشیابی نمی‌کند.

    صالح به معنی شایسته و عمل شایسته عملی است که در راستای تعالی و کمال انسان انجام گیرد و هیچگونه تخریبی در فکر و فرهنگ جامعه، در نظم و انتظام اجتماع و یا تشویشی در روح و روان انسانها بوجود نیاورد.

    قرآن کریم، در بیشتر آیاتی که مسئله «عمل» را طرح می‌کند، کلمه «صالح» و «صالحات» را بعنوان قید مشخص به دنبال آن می‌آورد و از اینکه می‌بینیم قرآن «عمل» را با کلمه «صالح» مقید می‌کند، چنین نتیجه می‌گیریم که قید «صالح» قید ارزشی عمل است.

    «اِنَّ الَّذینَ امَنُو وَ عَمِلُو الصَّالِحاتِ اُولئَکَ هُمْ خَیْرُ الْبَرَّیِةِ»

    آنانکه ایمان به خدا آورده‌اند و عمل صالح انجام داده‌ا‌ند بهترین انسانها هستند.

     

    قرآن معمولاً «عمل صالح» را بعد از کلمه «ایمان» می‌آورد و شاید بخواهد بگوید که از شرایط صالح بودن عمل، «ایمان» است؛ یعنی انسان اگر مؤمن به خدا، فرشتگان، انبیاء و قیامت نباشد، هر چند عمل نیک انجام دهد و از نظر ظاهر شکل اعمال او نیک باشد، آن عمل، عمل صالح نیست.

    «وَ مَنْ عَمِلَ صالحاً مِنْ ذَکَرٍ وَ اُنْثی وَ هُوَ مُؤمِنٌ فَاُولئکَ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ ...»

    هر مؤمنی اعم از زن یا مرد، عمل صالحی انجام دهد وارد بهشت خواهد شد. 


      دل ما را با نظری شاد کنید ( )

       این ولادت بر شما مبارک باد
  • شنبه 86/6/3 ساعت 9:12 صبح

    میلاد حضرت علی اکبر(ع)، فرزند رشید امام حسین(ع) بر همگان مبارک

     

    فرزند بزرگ امام حسین(ع) در مدینه متولد شد. مادر بزرگوار ایشان لیلا دختر ابى مره می‌باشد. وی زمانى چند در خانه امام حسین علیه السلام به سر برد و روزگارى در زیر سایه حسین(ع) بزیست. لیلا براى امام حسین(ع) پسرى آورد، رشید، دلیر، زیبا، شبیه‌ترین کس به رسول خدا صلى الله علیه و آله رویش روى رسول، خویش خوی رسول، گفتگویش گفتگوى رسول خدا صلى الله علیه و آله؛ هر کسى که آرزوى دیدار رسول خدا را داشت بر چهره پسر لیلا مى نگریست تا آنجا که پدر بزرگوارش می فرماید:

    " هرگاه مشتاق دیدار پیامبر مى شدیم به چهره او مى نگریستیم "؛

     به همین جهت روز عاشورا وقتى اذن میدان طلبید و عازم جبهه پیکار شد،امام حسین(ع) چهره به آسمان گرفت و فرمود:

    " اللهم اشهد على هؤلاء القوم فقد برز الیهم غلام اشبه الناس برسولک محمد خلقا و خلقا و منطقا و کنا اذا اشتقنا الى رؤیة نبیک نظرنا الیه..."

    حضرت علی اکبر در کربلا حدود 25 سال داشت.برخی راویان سن ایشان را 18 سال و 20 سال هم گفته‌اند. او اولین شهید عاشورا از بنى‌هاشم بود. شجاعت و دلاورى حضرت على‌اکبر(ع) و رزم‌آورى و بصیرت دینى و سیاسى او، در سفر کربلا به ویژه در روز عاشورا تجلى کرد. سخنان و فداکاریهایش دلیل آن است. وقتى امام حسین (ع) از منزلگاه "قصر بنى مقاتل" گذشت، روى اسب چشمان او را خوابى ربود و پس از بیدارى "انا لله و انا الیه راجعون" گفت و سه بار این جمله و حمد الهى را تکرار کرد. حضرت على اکبر(ع) وقتى سبب این حمد و استرجاع را پرسید، حضرت فرمود: در خواب دیدم سوارى مى‏گوید این کاروان به سوى مرگ مى‏رود.

    پرسید:مگر ما بر حق نیستیم؟

    فرمود:چرا.

    پس گفت: "فاننا اذن لا نبالى ان نموت محقین " پس باکى از مرگ در راه حق نداریم.

    روز عاشورا نیز پس از شهادت یاران امام، اولین کسى که اجازه میدان طلبید تا جان را فداى دین کند، او بود. اگرچه به میدان رفتن او بر اهل بیت و بر امام بسیار سخت بود، ولى از ایثار و روحیه جانبازى او جز این انتظار نبود. وقتى به میدان مى‏رفت،امام حسین(ع) در سخنانى سوزناک به آستان الهى، آن قوم ناجوانمرد را که دعوت کردند، ولى تیغ به رویشان کشیدند، نفرین کرد. على اکبر چندین بار به میدان رفت و رزمهاى شجاعانه‏اى با انبوه سپاه دشمن نمود.

    پیکار سخت، او را تشنه‌تر ساخت؛ به خیمه آمد. بى آنکه آبى بتواند بنوشد، با همان تشنگى و جراحت دوباره به میدان رفت و جنگید تا به شهادت رسید. قاتل او مرة بن منقذ عبدى بود. پیکر حضرت على اکبر(ع) با شمشیرهاى دشمن قطعه قطعه شد. وقتى امام بر بالین او رسید که جان باخته بود. امام حسین(ع) صورت بر چهره خونین حضرت على اکبر(ع) نهاد و فرمود:

    "قتل الله قوما قتلوک..."و تکرار مى‏کرد که:"على الدنیا بعدک العفا".و جوانان هاشمى را طلبید تا پیکر او را به خیمه‌گاه حمل کنند. حضرت على اکبر(ع)، نزدیکترین شهیدى است که با امام حسین(ع)دفن شده است. مدفن او پایین پاى ابا عبد الله الحسین(ع) قرار دارد و به این خاطر ضریح امام،شش گوشه دارد.


      دل ما را با نظری شاد کنید ( )

       ولادت امام چهارم شیعیان بر شما مبارک
  • یکشنبه 86/5/28 ساعت 11:4 صبح

    5 شعبان، سالروز  ولادت سید ساجدان و زینت عابدان

    امام علی‌بن‌الحسین (علیه السلام)  

    بر تمامی مسلمانان جهان مبــارک بـاد.

     

    «درد دل با او»

    دعا و درخواست حوایج از خدا، منحصر به الفاظی نیست که از لسان مبارک پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌و آله‌و سلم) و اهل‌بیت(علیهم السلام) بیان شده باشد؛ لذا انسان در مقام دعا آزاد است در هر حال و در هر جا که هست و به هر لغت و زبانی که برایش ممکن است، اظهار نیاز به درگاه خدای بی نیاز بَرد و آنچه در دل دارد، به زبان آورد و با پروردگارش در میان بگذارد و از او رفع حاجاتش را بخواهد.

    اما در این میان ممکن است انسان عادی به بسیاری از ارزشهای والای خویش پی نبرده و آنچه در تأمین سعادت وی نقش دارد، درک نکرده باشد و تمام توجهش صَرف یک سلسله مطالب کوچک و کم ارزش گردیده، آنها را به عنوان حوایج اصیل و مهم از خداوند بخواهد؛ همچنین ممکن است آدمی به هنگام دعا و عرض نیاز به درگاه خدا، نتواند آنگونه که شایسته مقام خداوندی بوده در حد کمال و ادب به آداب دعا بپردازد و خلاصه، نداند که چه باید بخواهد و چگونه باید بخواهد.  

    از این رو چه بهتر است که در این مرحله نیز سر به آستان مقربان درگاه و عارفان به شئون بندگی، یعنی خاندان عصمت و وحی(علیهم‌السلام) بگذارد و از زبان آن بزرگواران به دعا و مناجات با خدا بپردازد.

    در این موضوع، از آن منابع فیض و حکمت الهی آن قدر مضامین بلند و معارف توحیدی به ما رسیده که هر صاحب دلی در هر حال و در هر نوع گرفتاری، می‌تواند با پناه به یکی از دعاها و مناجاتها، غم دل بزداید و با پروردگار خویش هم‌سخن شود.

    صحیفه مبارک امام سجاد زین‌العابدین(علیه‌الاسلام) معروف به صحیفه‌سجادیه، در این میان از نظر سند و جامعیت محتوا داری ویژگی خاصی می‌باشد و به حق در ایجاد حال دعا و ارتباط انسان به خدا، اثری اعجاب‌انگیز دارد. آنچنان که نغمه‌های آن به عمق وجود انسان راه می‌یابد و او را با شور و نوایی خاص در مقام انس با خدا به پرواز در می‌آورد.

    ابن‌جوزی از دانشمندان اهل سنت در این رابطه می گوید: امام علی‌بن‌حسین زین‌العابدین نسبت به امت اسلامی در باب دعا و کیفیت سخن و گفتگو با خدا و عرض حوایج به پیشگاه او، حق تعلیم دارد. چه آن که اگر نبود آن امام و تعلیماتش، مسلمانان نمی‌دانستند که چگونه با خدا سخن بگویند. این امام است که به آنان آموخت در مقام توبه، درخواست، ترس از دشمن و... چه بگویند.(1)

    همانطور که ابن‌جوزی در کلام خویش به آن اشاره می‌کند، به عنوان نمونه امام سجاد(علیه‌السلام) در مقام آموزش توبه به ما می‌آموزند تا با خدای خویش اینگونه راز و نیاز کنیم: " ... بارالها! من در این مقام، خود به سوی تو باز می‌گردم و توبه می‌کنم ... مانند بازگشت توبه کاری که (از شدت انزجار و نفرت از گناه) خاطره هیچ گناهی را در ذهن و نفسش نیز نمی‌گذراند و فکر بازگشت به هیچ خطایی را به ضمیر و باطنش راه نمی دهد..."(2)        

    باشد که بهره بریم...

    )برگرفته از کتاب "توبه (شرحی از دعای 31 صحیفه ی سجادیه)" تألیف آیت الله سید محمد ضیاءآبای)

     ..........................................

    پاورقی ها:

    1-مقدمه مرحوم آیت الله مرعشی نجفی بر صحیفه سجادیه

    2- فرازی از دعای 31 صحیفه سجادیه

     


      دل ما را با نظری شاد کنید ( )

    <   <<   6   7   8   9   10   >>   >

  •    لیست کل یادداشتهای این وبلاگ
     
    جلوگیری از تفرقه
    یا ارحم الراحمین
    معلم قرآن
    یا حسین(ع)
    «ادامه مطلب» یا حسین (ع)
    قرآن برای همه
    جملات کوتاه از آدمهای بزرگ
    سخنی با خدا
    یا حسین شهید درود خدا بر تو و خاندان پاکت
    بسم الله
    تابلو
    دیدگاه امام خمینی(ره) درخصوص قرآن
    [عناوین آرشیوشده]